نامه شماره 44

ساخت وبلاگ
هیچ دردی آروم نمی گیره  ، این مائیم که یاد میگیریم چطور کنار بیایم و تحمل کنیم ، هیچ عشقی رو طاقچه عادت نمیمونه این مائیم که یاد میگیریم چطور بی اون زندگی کنیم ، ممکنه دلی از رسوائی عشق نترسه اما از همرنگ شدن با جماعت بی عشق قطعا می ترسه...

کنار نرمه ی گوشت آروم میگم دوستت دارم ، تاب نگاه کردن به دریای عظیم و وهم انگیز چشاتو ندارم میترسم هول بشم و لبام سر بخوره سمت لبای ....

وسط این برهوت تنهایی که عشقت جا خوش کرده کنج دلم ،  یادت خودشو پهن کرده رو تک تک سلولام و فکر چشمای نازنینت آشوبم میکنه چقد دلم می خواد از تو این قاب عکس یادگاری بکشمت بیرون و تنگ بغلت کنم و ازهمین دورِ نزدیک ببوسمت ... 

کاش بدونی چقدر هر لحظه بیتابممممم و بی قرار و منتظر ... 

چه تنهایی غمگینی شده ! نیستی اما من دارمت نزدیکتر از همیشه ....

نامه شماره 43...
ما را در سایت نامه شماره 43 دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : zoha2179 بازدید : 113 تاريخ : چهارشنبه 11 فروردين 1400 ساعت: 17:23